Het heeft mij altijd verbaasd waarom er in het Voortgezet Onderwijs (V.O.) geen enkele aandacht wordt besteed aan vakken als psychologie, spiritualiteit en persoonlijke ontwikkeling want de adolescentie wordt gezien als de belangrijkste periode in het leven; het vormt namelijk de schakel tussen de kindertijd en volwassenheid. In die periode vindt ook de identiteitsontwikkeling plaats; pubers stellen essentiële levensvragen als: “Wie ben ik? Wat doe ik hier? Waarom ben ik hier? Wat wil ik later worden? Wat moet ik met mijn leven aan? Wat is de zin van het leven? Wat zijn mijn passies en talenten?” Allemaal hele belangrijke levensvragen waar nauwelijks enige aandacht aan wordt besteed.
Het ego en het brein
Dan hebben we het nog niet over het brein gehad wat ook nog eens volop in ontwikkeling is: “Hoe werkt de denkgeest (mind) nou precies? Wat moet ik aan met al die gedachten? Wat is het ego? Wat is persoonlijkheid? Waarom hebben de meeste jongeren in het VO een negatief zelfbeeld en waar komt dat beeld vandaan? Hoe gaan we om met de zin en onzin op het internet en social media, en is die media wel zo sociaal?” Ook voor deze onderwerpen is geen enkele aandacht.
Een niche in het onderwijs
Naar mijn bescheiden mening is er een niche in het onderwijs en ik voel me geroepen om die op te vullen als docent persoonlijke ontwikkeling, want dat is hoognodig voor deze prachtige doelgroep, die tools nodig hebben om te weten hoe ze met uitdagingen in het leven om kunnen gaan. Dat ze leren hoe je een relatie in stand kunt houden, wat respect en mededogen is. Uiteindelijk willen we allemaal gelukkig zijn: “Life is supposed to be fun!” Het is namelijk ieders geboorterecht om louter vreugdevol te zijn; als dat niet het geval is, dan is er iets mis gegaan.
Een gepassioneerde docent
Waarom acht ik mezelf geschikt om de zojuist genoemde onderwerpen te onderwijzen? Gedurende 15 jaar dat ik als docent werkzaam ben geweest aan de Medische Faculteit van het Radboudumc in Nijmegen, is het mij opgevallen dat er ontzettend veel studenten rondlopen met een negatief zelfbeeld; ze vinden zichzelf dom, niet goed genoeg of hebben last van faalangsten. Met humor, lichtheid en enthousiasme is het me altijd gelukt om onzekere leerlingen met meer zelfvertrouwen naar huis te sturen; de glimlach die ik daarvoor terug krijg is onbetaalbaar. Men typeert mij als een gepassioneerde docent die zich geroepen voelt om het sluimerende talent in een leerling te prikkelen waardoor het aan de oppervlakte komt.
Wakker worden
Ik voel me geroepen om les te geven in bovenstaande onderwerpen omdat er jaren geleden bij mij een spiritueel ontwaken heeft plaatsgevonden; wakker geworden uit de illusies van de wereld. Alle angsten zijn opgelost en hebben plaats gemaakt voor een onverwoestbare tevredenheid, wat zich kenmerkt door louter vreugde en blijdschap; niets kost me nog enige moeite meer omdat ik in harmonie ben met het Leven, en dat geschenk wil ik delen, met iedereen die dat wil horen, en vooral de jeugd heeft dit nodig, want die heeft de toekomst en worden op dit moment gebombardeerd met angst, maar angst blijkt een illusie te zijn als je ontwaakt uit deze nachtmerrie, en dat is enorm bevrijdend! En van de studenten aan de universiteit kreeg ik steevast te horen: “Ik wou dat ik dit wist toen ik 16 was!”
Namasté
